Een imposant wooncomplex in een bruisende omgeving
Het Havenkwartier in Deventer is een 100 jaar oud industrieterrein in een buitendijks weidegebied naast de IJssel. De afgelopen jaren maakte het voormalige havengebied plaats voor een herontwikkeling. De visie: een ruimte voor ondernemers, horeca, kunst en cultuur en ‘stoer wonen’, terwijl de beroepshaven in bedrijf blijft. Een buitengewone mix die nergens in Nederland voorkomt. Het Havenkwartier kreeg een nieuwe gebiedsidentiteit: ‘Poor but Sexy’, naar het motto van het hippe, maar arme Berlijn.
Er zijn meerdere percelen vrijgegeven aan bedrijven en particulieren die ontwikkeld moesten worden. Zo ook aan de opdrachtgever van Daniel Kleine Schaars, architect bij I’M Architecten in Deventer. Dit bureau, met 10 architecten, houdt zich al meer dan 20 jaar bezig met onder andere woningbouwprojecten, rijksmonumenten, gemeentelijke projecten, nieuwbouwprojecten en appartementencomplexen.
‘Aanvankelijk wilde de opdrachtgever een ontwerp voor een wooncomplex. Er waren nog geen concrete ideeën voor de vormgeving. Dat maakte het een bijzonder project. We kregen namelijk alle vrijheid en ruimte om iets moois neer te zetten.
We startten met meerdere studies over het type woningen in het Havenkwartier. De omgeving heeft een vrijgevochten karakter, waar imposante loodsen en kranen herinneren aan de geschiedenis van de stad. Ieder gebouw ziet er anders uit, maar levert toch een solidaire bijdrage aan het behoud van de robuuste sfeer van de oude haven. Voor ons lag er de uitdaging om een van de laatste percelen aan te laten sluiten op de diversiteit die er al is.
Het werd een zoektocht naar materialen. Er is goed nagedacht over hoe we het gebouw meer kunnen laten spreken. De gevel wordt gedefinieerd door een stoere basis met robuust staalwerk dat de entree accentueert. Het volume van de massieve gevel oogt hierdoor slanker. De zwarte kozijnen liggen naar achter op één kozijn na, dit kozijn steekt juist uit en bestaat uit hetzelfde staalwerk als de voorgevel. Aan de achterzijde bouwen de terrassen zich trapsgewijs op voor optimale privacy.
Het hoofdmateriaal mocht neutraal zijn om de accenten van het gebouw te versterken. Daarom kozen we voor een lichtgrijze gevelsteen van Joseph Bricks. De Ashley is een rustige, egale gevelsteen met een genuanceerd reliëf die het geheel complementeert. De gesmoorde steen geeft een mooi contrast in open en geslotenheid door de combinatie met zwarte kozijnen. In de bovenste laag kozen we voor een donkere steen. In een andere hoek is de noodafvoer geaccentueerd door verticaal metselwerk.
Voor meer schaduwwerking op de begane grond is de steen terugliggend gevoegd. Het metselwerk is stootvoegloos opgetrokken om de horizontale lijnen van het gebouw te versterken. We kozen voor een donkergrijze voeg, een kleurtoon die uitstekend bij de steen past. De Ashley is een steen waar we graag mee werken. Deze steen maakt een gevel echt bijzonder.’
Foto's: Harry Noback ©